Δεν το ξέραμε; Φίλους δεν είχαμε ποτέ. Πάντα τα δύσκολα τα ξεπερνάγαμε μόνοι, αλλά ενωμένοι …

Τα επόμενα κείμενα είναι από το βιβλίο των Μ.Δανέζης και Σ.Θεοδοσίου: «Το μέλλον του Παρελθόντος μας», Εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα 2005

…Σήμερα στο πλαίσιο μιας ανελέητης γεωστρατηγικής-οικονομικής σύγκρουσης των «μεγάλων δυνάμεων», ο έλεγχος κρατών και κοινωνιών επιχειρείται μέσω του ελέγχου ή της επιλεκτικής προώθησης στη εξουσία, «δημοκρατικά» εκλεγόμενων κυβερνήσεων, «συνεργάσιμων» και πάντα «συμφωνούντων» και «γεμάτων κατανόηση», όσον αφορά τους σχεδιασμούς και τις επιδιώξεις τρίτων. Τα τεράστια ποσά τα οποία κάποτε σπαταλιούνταν για την προώθηση στρατιωτικών ή πολιτικών δικτατοριών, σήμερα πλέον διατίθενται με στόχο τον έλεγχο επιλεγμένων κοινωνικών ομάδων εξουσίας και πίεσης, όπως και σε δράσης εντυπωσιασμού και ελέγχου των «κοινωνικών μαζών».

…Ο κοινωνικός αυταρχισμός δεν εκδηλώνεται μονάχα, όπως είχαμε συνηθίσει μέσω του εξαναγκασμού και της υποταγής, αλλά συγχρόνως και μέσω της υφαρπαγής της συναίνεσης με δημοκρατικοφανή μέσα και τον εξαναγκασμό του Λαού σε μια παθητική αποδοχή των σκοπών και των μεθόδων υλοποίησης που έχουν επιλέξει οι «ηγεσίες», μιας και ο Λαός θεωρείται αιωνίως ανώριμος, ακατάλληλος, και αναξιόπιστος να συμμετάσχει ουσιαστικά στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.