Η αντιστροφή και διαστροφή του “καλού” και του “κακού”

Ας μην ξεχνάμε τα λόγια του Μπρέχτ: Κάποτε η Ιστορία δεν θα γράφει για τα γεγονότα του σήμερα, “Ήταν σκοτεινοί τότε οι καιροί” , απλά θα αναρωτιέται, “Γιατί σώπαιναν τότε οι ποιητές τους”.

Πολύ μεγάλο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι απόψεις του Μ. Μπέγζου, Ομότιμου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών, για την θεμελιακή αλλοίωση βασικών πολιτισμικών εννοιών.

Αναφέρει ειδικότερα ο Μ. Μπέγζος:

 «… Σήμερα σειρά θεμελιακών εννοιών, σαν το καλό και το κακό, το βάρβαρο και το πολιτισμένο, το άγριο και το ήμερο, έχουν διαστραφεί…

…Μάθαμε να θεωρούμε ως δήθεν καλούς όλους τους λευκόδερμους επιδρομείς που με την ισχύ των πυροβόλων όπλων επιβάλλουν το συμφέρον τους πάνω στους αδύναμους από την άποψη της πολεμικής τέχνης ερυθροδέρμους οι οποίοι χαρακτηρίζονται ως κακοί. Το καλό και το κακό αντιστρέφονται και διαστρέφονται. Οι αυτόχθονες που εκδιώκονται από τους πάνοπλους επιδρομείς θεωρούνται βάρβαροι, ενώ οι άποικοι (ληστές, καταπατητές, καταζητούμενοι, κακοποιοί) χρίζονται πολιτισμένοι»

Τα όπλα αυτών των «καλών» και πολιτισμένων ευλογεί στις περισσότερες των περιπτώσεων η διοικητική δομή των χριστιανικών εκκλησιών.