All Posts By
Ας αντιληφθούμε πλέον ότι μετά την μεγάλη κρίση θα πρέπει να απομονώσουμε και να περιθωριοποιήσουμε, άμεσα και ειρηνικά, σε κοινωνικό, θεολογικό και επιστημονικό επίπεδο, όλους όσους, λόγω ανοησίας ή ωφελιμισμού, δεν αποδέχονται στην πράξη τις σκέψεις που διετύπωσε ο Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας Emmanuel Macron στο πρώτο του διάγγελμα στο Γαλλικό Λαό
«Αγαπητοί μου συμπατριώτες, από την αυριανή μέρα θα κληθούμε να αποδείξουμε ότι εμπεδώσαμε τα διδάγματα της παρούσας στιγμής, να αμφισβητήσουμε το μοντέλο ανάπτυξης το οποίο ο κόσμος μας έχει ενστερνιστεί τόσες δεκαετίες τώρα και του οποίου τα μειονεκτήματα έχουν έρθει πια καθαρά στο φως, να αναρωτηθούμε για τις αδυναμίες των κρατών μας. Αυτό που η σημερινή πανδημία ήδη δείχνει είναι ότι η δωρεάν υγεία χωρίς προϋποθέσεις εισοδηματικές, κοινωνικές ή επαγγελματικές καθώς και το κοινωνικό κράτος δεν είναι πράγματα ζημιογόνα ή επιβαρυντικά, αλλά αγαθά πολύτιμα, εφόδια θεμελιώδη όταν δεχόμαστε τα χτυπήματα της μοίρας. Αυτό που η πανδημία ήδη δείχνει είναι ότι υπάρχουν αγαθά και υπηρεσίες που οφείλουμε να τα θέσουμε εκτός των νόμων της αγοράς. Το να εμπιστευόμαστε την διατροφή μας, την ασφάλειά μας, την δυνατότητά μας να ορίζουμε εμείς τους όρους της διαβίωσής μας σε κάποιους άλλους, είναι αφροσύνη. Πρέπει να ανακτήσουμε τον έλεγχο, να εργαστούμε ακόμη περισσότερο απ’ όσο σήμερα ώστε να χτίσουμε μια κυρίαρχη Γαλλία, μια κυρίαρχη Ευρώπη, μια Γαλλία και μια Ευρώπη που να κρατούν γερά στα χέρια το πεπρωμένο τους. Οι προσεχείς εβδομάδες και μήνες θα απαιτήσουν αποφάσεις και ρήξεις προς αυτή την κατεύθυνση».
http://www.respublica.gr/2020/03/post/before-and-after-pandemic/
… Χαρακτηριστικό φαινόμενο του υπό κατάρρευση Δυτικού Πολιτισμού είναι η εγκατάλειψη των αρχών της συλλογικότητας, της κοινωνικότητας και του κοινοτικού πνεύματος, δηλαδή των βασικών στοιχείων δόμησης του πολιτισμού μας.
Η συλλογικότητα έχει αντικατασταθεί από την ιδιώτευση, την υποκειμενικότητα, την ατομικότητα και τον εγωκεντρισμό.
Με τον τρόπο αυτό η κοινωνία χάνει τη συνοχή της και αυτοδιαλύεται σε ένα σύνολο συγκρουόμενων ατόμων. Το εγώ αντικαθιστά το εμείς. Το είμαι αντικαθίσταται από το έχω. Με τον τρόπο αυτό ο Δυτικός πολιτισμός από κοινωνικός, μετατρέπεται σε εξατομικευμένο και συν τω χρόνω διαφθείρεται, φθείρεται και καταρρέει…
(Μ. Δανέζης – Σ. Θεοδοσίου: «Το Μέλλον του Παρελθόντος μας» Εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα 2005)
Ο Πολιτισμός μας μετά την μεγάλη παγκόσμια κρίση θα αλλάξει ή το θέλουμε είτε όχι. Για το αν όμως αυτός ο Νέος Πολιτισμός θα αναπτυχθεί προς όφελος ή εις βάρος της «κοινωνίας των Πολιτών», αυτό είναι ένα θέμα για το οποίο είμαστε «Όλοι συνυπεύθυνοι»
Την δύσκολη και κρίσιμη αυτή μεσοπερίοδο της μετάβασης σε ένα νέο Πολιτισμικό Ρεύμα, δεν πρέπει να επιτρέψουμε στα οποιαδήποτε συγκρουόμενα οπισθοδρομικά διοικητικά ιερατεία, ή τις οργανωμένες ωφελιμιστικές προσπάθειες εκμετάλλευσης των αναπτυχθέντων νέων ανθρώπινων φόβων από έναν καταρρέοντα Δυτικό Πολιτισμό, να οδηγήσουν το Νέο Πολιτισμικό Ρεύμα σε μια νέα Πνευματική και Κοινωνική χειραγώγηση.
Ελπίζω τα πάντα.
Φοβάμαι τα πάντα
Η Ελπίδα πάντα νικάει το Φόβο μου
Συνεχίζω να πολεμάω
Είμαι “Ελεύθερος
Αυτή τη δύσκολη περίοδο που διανύουμε, ας προσπαθήσουμε να αντικαταστήσουμε τις ωφελιμιστικές και ανταποδοτικές έννοιες της σημερινής πολιτισμικής λογικής του «Αμοιβαίου Συμφέροντος» και της περιστασιακής «Ελεημοσύνης»
Με το αίσθημα μιας
«Ανθρώπινης Αλληλεγγύης»
η οποία όμως δεν πρέπει να είναι, όπως συνηθιζόταν από πολλούς μέχρι σήμερα, επιλεκτική, ωφελιμιστική και υστερόβουλα κατευθυνόμενη
Για τους ανόητους , δάσκαλος δεν είναι η “Λογική” αλλά η “Συμφορά” .
Δημόκριτος
Μην Φοβάσαι, απλά σκέψου, άκου και πρόσεχε. Η «ξεροκεφαλιά» δεν είναι «Μαγκιά»
Τηρούμε τις οδηγίες του ΕΟΔΥ όχι λόγω φόβου, αλλά λόγω της λογικής μας και της ατομικής ευθύνης μας απέναντι στους συμπολίτες μας.
Μην ξεχνάμε ότι μια κοινωνία που αφήνεται στη θύελλα ανεξέλεγκτων φόβων, είναι μια υποταγμένη κοινωνία, μια κοινωνία ανίκανη να αντιδράσει λογικά και ήρεμα στην αντιμετώπιση των προβλημάτων της. Μια παράλογα φοβισμένη κοινωνίας κυριαρχείται από την αίσθηση του ανεξέλεγκτου πανικού, της οργής, της εκδίκησης και της ανεξέλεγκτης βίας.
Μια φοβισμένη κοινωνία είναι μια εύκολα χειραγωγούμενη κοινωνία.
Ας μην επιτρέψουμε ένα παράλογο γιγάντωμα των φόβων μας, να μας στερήσει το υπέρτατο ανθρώπινο αγαθό, την Ελευθερία μας.
Μένω στο σπίτι, την μικρή περίοδο που επιβάλλεται, δεν σημαίνει αποποίηση της σχέσης μας με τους άλλους συμπολίτες μας, Ας πυκνώσουμε τις επαφές μας με κάθε πρόσφορο ηλεκτρονικό μέσον. Ας επεκτείνουμε τις γνώσεις και την πολιτισμική μας ταυτότητα. Ας θυμηθούμε όλες τις αξίες έχουμε ξεχάσει την περίοδο της παράλογης ευημερίας μας.
Από το νέο βιβλίο του Ιορδανη Πουλκούρα,
«Ένα μπλούζ για τη φώτιση», εκδόσεις Αρχέτυπο
«Η κρίση είναι ευκαιρία, τραγική ευκαιρία να ξαναδούμε πάλι τα θεμελιώδη της ύπαρξης μας. Να δούμε πάλι μετά από χρόνια πως δίπλα μας υπάρχουν άνθρωποι με σάρκα, οστά, και ανάγκες, όπως ακριβώς και εμείς. Με ελαττώματα που μας κάνουν πραγματικούς και ελάχιστα ίσως προτερήματα που αυτά ακριβώς μας κάνουν πολύτιμους για την κοινή μας ζωή. Χρειάζεται να απλώσουμε το χέρι μας, όχι για φιλανθρωπία. Γραπώνουμε γερά το χέρι του «πλησίον» σε αλληλεγγύη. Το χέρι που τραβάς έξω από τη λάσπη είναι το ίδιο που στη συνέχεια θα σε στηρίξει για να σηκωθείς στα πόδια σου.
…… στις δύσκολες αυτές στιγμές ας θυμάστε μια παλιά αφρικάνικη ρήση: Δεν υπάρχει τρόπος για να βγεις από την έρημο παρά μόνο αν τη διασχίσεις»
Κάποιες σκέψεις ενός προφήτη του παρελθόντος, του A. Toffler, για τα προβλήματα του σήμερα …:
“Το σοκ των ραγδαίων οικονομικών και κοινωνικών αλλαγών θα σημάνει ίσως το τέλος εκείνων των κοινωνιών, οι οποίες μη κατανοώντας τα πραγματικά αίτια της κρίσης, θα πολυδιασπαστούν σε ομάδες διαμαρτυρίας, αμφισβήτησης, ή ακόμα διεκδίκησης και υπεράσπισης ενός καταναλωτικού τρόπου ζωής, που είναι δεδομένο ότι θα χαθεί μαζί με το επερχόμενο τέλος της κοινωνίας που τον δημιούργησε.
Επειδή, όμως, η κοινωνική πολυδιάσπαση και οι έντονες κοινωνικές αντιδράσεις είναι αναμενόμενο επακόλουθο του ραγδαίου παγκόσμιου κοινωνικού μετασχηματισμού, οι ευθύνες των ηγεσιών είναι τεράστιες. Η κρίση θα πάρει, εν καιρώ, εκρηκτικά έως βίαια χαρακτηριστικά, αν δεν αντιμετωπιστεί από την αρχή με πνεύμα κοινωνικής συναίνεσης και δικαιοσύνης.
Η ιστορία διδάσκει, ότι, αν κατά τη διάρκεια των μεγάλων κοινωνικών μεταλλαγών, οι προνομιούχες οικονομικά και κοινωνικά τάξεις δεν επωμισθούν έγκαιρα και δίκαια το μερίδιο του κόστους που τους αναλογεί, σύντομα θα πληρώσουν ολόκληρο το κόστος κάτω από εξαιρετικά δυσάρεστες συνθήκες”
Α. Toffler,
(«Το Τρίτο Κύμα 1982»).
Όσο και αν ο Χειμώνας που ζούμε φαντάζει Βαρύς, τίποτα δεν μπορεί να εμποδίσει τον “Ερχομό” των χελιδονιών της “Άνοιξης”
Και μην ξεχνάμε τα λόγια του Μπρέχτ: Κάποτε η Ιστορία δεν θα γράφει για τα γεγονότα του σήμερα, “Ήταν σκοτεινοί τότε οι καιροί” , απλά θα αναρωτιέται, “Γιατί σώπαιναν τότε οι ποιητές τους”.
Κάντε Κουράγιο …
Στίχοι: Πυθαγόρας , Μουσική:Γιώργος Γιαννουλάτος, Τραγουδάει ο Αντώνης Καλογιάννης
Νιάτα πικρά μου, που τ’ όνειρο χάσατε
στο πικρό το σταυροδρόμι,
σας βρήκαν μπόρες, αλλά δεν ξεχάσατε
να παλεύετε ακόμη.
Κάντε κουράγιο και, μα τον άγιο,
κάπου θα βρείτε ένα λιμάνι, ένα φως.
Κάντε κουράγιο και, μα τον άγιο,
για τους μικρούς είναι μεγάλος ο Θεός.
Νιάτα φτωχά μου, που μπόρες σάς δείρανε
και πικρή τρικυμία,
απ’ την καρδιά σας το θάρρος δεν πήρανε,
ούτε ελπίδα καμία.
Κάντε κουράγιο και, μα τον άγιο,
κάπου θα βρείτε ένα λιμάνι, ένα φως.
Κάντε κουράγιο και, μα τον άγιο,
για τους μικρούς είναι μεγάλος ο Θεός.
