All Posts By
(video: https://www.youtube.com/watch?v=mSwQvZmHx0w)
Εντός της επόμενης γενιάς πιστεύω ότι οι ηγέτες του κόσμου θα ανακαλύψουν ότι η προετοιμασία των νηπίων και η ναρκο – ύπνωση είναι πιο αποτελεσματικά σαν κυβερνητικά εργαλεία από ό, τι οι σύλλογοι και οι φυλακές
Άλντους Χάξλεϋ (http://eranistis.net/wordpress/2017/04/11/haxley-orwell-letter/)
… Εν ολίγοις, ο Όργουελ φοβόταν ότι όλα αυτά που μισούμε στο τέλος θα μας καταστρέψουν.
Ο Χάξλεϋ φοβόταν ότι θα μας καταστρέψουν αυτά που αγαπάμε…
Το κείμενο είναι από το βιβλίο του Niel Postman “Διασκεδάζοντας μέχρι Θανάτου: ο κοινός λόγος στην εποχή του θεάματος” ένα βιβλίο για την πιθανότητα ότι ο Άλντους Χάξλεϋ και όχι ο Τζωρτζ Όργουελ, είχε τελικά δίκιο.
Δημοσιεύθηκε 19 Οκτωβρίου 2017 στο https://beta.slpress.gr/idees/alntous…
Πολλές φορές μέχρι σήμερα σε άρθρα μας, βιβλία και διαλέξεις έχουμε αναφερθεί και αναλύσει, με κάθε επιστημονική ακρίβεια, το γεγονός ότι ο χρόνος των ρολογιών και των ημερολογίων μας δεν εκφράζει τίποτα όσον αφορά την αλήθεια του σύμπαντος. Ο μετρούμενος χρόνος αποτελεί ένα πλαστό δημιούργημα του ανθρώπινου εγκεφάλου, ένα matrix κι αυτός, όπως ακριβώς αυτό το οποίο ονομάζουμε «ύλη».
Η Θεωρία της Σχετικότητας το αποδεικνύει και δεν είναι τυχαίο ότι ο A. Einstein ανέφερε για τον χρόνο: «Για μας τους ορκισμένους φυσικούς η διάκριση ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι μόνο μια ψευδαίσθηση ακόμα κι αν είναι τόσο επίμονη».
Να βρίσκεσαι πάντα εκεί από όπου λείπεις …
και να αποσύρεσαι αθόρυβα από όπου περισσεύεις …
Καλό Σεπτέμβρη και καλή νέα αρχή σε όλους …
Ο Σεπτέμβριος έφτασε. Ένας νέος κύκλος ζωής αρχίζει, κουβαλώντας νέες εμπειρίες, γνώσεις και θεμιτές ανθρώπινες φιλοδοξίες και στόχους.
Στο νέο αυτό δύσβατο μονοπάτι μην απογοητεύεστε από κάποιους ανθρώπους που δεν σας καταλαβαίνουν, απλά σκεφτείτε αυτό που μας είπε ο Χόρχε Μπουκάϊ (Jorge Bucay):
«Σταμάτα να αναζητάς επιβεβαίωση της αξίας σου από λάθος ανθρώπους..»
«Να σου πω μια ιστορία»
Χόρχε Μπουκάϊ
Υπάρχει μια παλιά ιστορία για ένα παιδί που πήγε να ζητήσει τη βοήθεια ενός σοφού…
Μια «ανόητη» ερώτηση που άλλαξε βασικές γνώσεις για το Σύμπαν
Ποτέ δεν πρέπει να αγνοούμε κάποιες κατά τη γνώμη μας «ανόητες» και «παράδοξες» ερωτήσεις και σκέψεις που διατυπώνονται από ανθρώπους οι οποίοι, κατά τεκμήριο, δεν είναι «ανόητοι», με μόνο κριτήριο το «δόγμα» ότι αποκλείεται να είναι «λανθασμένα» και «ανόητα» όσα ξέρουμε μέχρι σήμερα.
Tο παράδοξο του Olbers
Δρ Μάνος Δανέζης – Αστροφυσικός
Στις αρχές του 1826 είχε συγκροτηθεί μια εικόνα του Σύμπαντος που περιγραφόταν από τις επόμενες τέσσερις βασικές παραδοχές:
Δεν πρέπει να συγχέουμε την προσπάθεια επίτευξης προσωπικών και ωφελιμιστικών στόχων, στο πλαίσιο μιας μονοδιάστατης και κακά ανεπτυγμένης οικονομίστικης λογικής, με το δύσκολο και επίπονο αγώνα γνώσης, της μετάβασης από το Homo Sapiens στο Homo Universalis
Δρ Μάνος Δανέζης
Αστροφυσικός
Το επόμενο κείμενο αποτελεί την εισήγηση του Δρ Μ. Δανέζη στο 8ο Περιβαλλοντικό Συνέδριο της Ένωσης Ελλήνων Φυσικών, «Περιβάλλον και Ζωή – Οι δυνατότητες και οι δράσεις της Φυσικής στο ανθρώπινο περιβάλλον» Υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων με συνδιοργανωτές τη Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Ηρακλείου, το Δήμο του Ηρακλείου και το Παράρτημα Ανατολικής Κρήτης και σε συνεργασία με τη Γενική Γραμματεία Περιφέρειας Κρήτης και την Ε.Λ.Μ.Ε. Ηρακλείου Σάββατο 28 Μαρτίου 2008
Άνθρωποι φωτισμένοι, οδηγοί σκέψης και ζωής, υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρχουν σε όλους τους πολιτισμούς. Ανθρώπους διαφορετικών θρησκειών, φιλοσοφικών απόψεων και τρόπων ζωής που προσπάθησαν να υποδείξουν το νόημα της έννοιας «ζωή», και τη σχέση του ανθρώπου με το Σύμπαν μπορούμε να βρούμε σε όλες τις εποχές σε όλα τα μήκη και πλάτη της Γης. Ανθρώπους που διαχρονικά θυσίασαν την ζωή τους για να υποδείξουν κοινωνικούς κανόνες αρμονικής συμβίωσης μέσα σε μια κοινωνία ανθρώπων, βρίσκουμε σε κάθε γωνιά της Γης και όλοι τους γνωρίζουμε.
Η έννοια της διαπολιτισμικής κοινωνίας ανθρώπων συνίσταται στη γνώση, το σεβασμό και την αποδοχή της παγκόσμιας πολιτισμικής σοφίας και των εκπροσώπων της και όχι στην αποδοχή πράξεων και έργων που έρχονται σε αντίθεση με αυτήν και την υποτιμούν.
Όλοι οι Λαοί έχουν αναδείξει κάποια στιγμή της ύπαρξής τους λαμπρές προσωπικότητες του πνεύματος, διαχρονικούς δασκάλους όλων των ανθρώπων
” … Είναι τόσο σημαντικό παππού να μη νιώθεις μόνος μέσα στο Σύμπαν. Να νιώθεις σαν εγκαταλελειμμένος ναυαγός πάνω σε έναν Πλανήτη που ακολουθεί έναν Ήλιο σε μια μοναχική πορεία μέσα στο Χάος. Είναι τόσο όμορφο να νιώθεις συντροφεμένη την ψυχή σου, στη ζωή και το θάνατο. Έτσι δεν είναι παππού;
Ναι αγόρι μου, ακούστηκε βραχνή η φωνή του παππού Αστέριου, ενώ δύο χονδρά δάκρυα κυλούσαν στα αυλακωμένα από το χρόνο κόκκινα μάγουλά του.
«Είναι στ’ αλήθεια αβάσταχτη μέσα στην ομορφιά της η μοναξιά».”
(Από το βιβλίο των Μ. Δανέζη και Σ. Θεοδοσίου: «Στράμαν το Παραμύθι τ΄Ουρανού», Εκδόσεις Δίαυλος Αθήνα 1996»).