Για να γνωρίσουμε τον Κόσμο … Πρέπει να μας μάθουν …

Να Πετάμε

Από:Militaire News: https://www.militaire.gr/to-eyropaiko-koinovoylio…/… 14/11/2020 | 00:27

Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προειδοποιεί με ψήφισμά του για τον «κίνδυνο κατάχρησης εξουσίας» από τις εθνικές κυβερνήσεις οι οποίες λαμβάνουν μέτρα έκτακτης ανάγκης για την αντιμετώπιση της πανδημίας και καλεί την Επιτροπή να εντείνει τις προσπάθειές της δια της νομικής οδού όπου χρειάζεται.

Με το εν λόγω ψήφισμα που εγκρίθηκε με 496 ψήφους υπέρ, 138 κατά και 49 αποχές, σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση του Ε.Κ, οι ευρωβουλευτές ζητούν «οι έκτακτες εξουσίες να είναι απαραίτητες, αναλογικές, χρονικά περιορισμένες και να υπόκεινται σε δημοκρατικό έλεγχο».

Ζητούν επίσης «να μην χρησιμοποιείται η απαγόρευση διαδηλώσεων για να εγκρίνονται αμφιλεγόμενα μέτρα» καθώς και «να διαφυλαχθούν τα δικαιώματα όλων» …

Για να προειδοποιεί το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο κάτι γνωρίζει και ανησυχεί …

Ας προσέχουμε όλοι μας…

Κάθε συνειδητοποιημένος Ευρωπαίος Πολίτης λαμβάνει σοβαρά τις απόψεις των εκλεγμένων εκπροσώπων των Ευρωπαίων Πολιτών και βρίσκεται πάντα στις επάλξεις προάσπισης της Ελευθερίας και της Δημοκρατίας.

Όπως αναφέρει και ο Angelo Codevilla αντιλαμβανόμαστε ότι:

“…Για πρώτη φορά στην ιστορία των «δυτικών δημοκρατιών», οι πολίτες ανακαλύπτουν ότι φοβούνται για αυτά που λένε, γράφουν και σκέφτονται. Μας κάνει να νιώθουμε άβολα η ιδέα και μόνο να χρησιμοποιήσουμε άθελά μας την «λάθος λέξη», να εκφράσουμε κάποια άποψη που θεωρείται «αιρετική» σε σχέση με τα «δόγματα» και ως εκ τούτου υπόκειται σε νομικές κυρώσεις η σε κοινωνική αποδοκιμασία”.

«Όπως αναφέρει ο Samuel P. Huntington στο βιβλίο του, «H Σύγκρουση των Πολιτισμών», παρόλο που η κουλτούρα αποτελεί το κοινό σχεδόν στοιχείο σε όλους σχεδόν τους ορισμούς του πολιτισμού, σε σημαντικό βαθμό οι μεγαλύτεροι πολιτισμοί στην ανθρώπινη ιστορία έχουν ταυτισθεί με τις μεγαλύτερες θρησκείες του κόσμου. Η έννοια «Δύση» χρησιμοποιείται παγκοσμίως για να περιγράψει αυτό το οποίο συνηθίζαμε να ονομάζουμε Δυτική Χριστιανοσύνη. Η Θρησκεία αποτελεί το κεντρικό προσδιοριστικό χαρακτηριστικό των πολιτισμών και, όπως είπε ο Christopher Dawson, «οι μεγάλες θρησκείες συνιστούν τον θεμέλιο λίθο πάνω στον οποίο χτίζονται οι πολιτισμοί»

Μια ενδιαφέρουσα ερώτηση

Εφόσον ο Samuel P. Huntington ομιλεί περί Σύγκρουσης Πολιτισμών και οι Πολιτισμοί με βάση τις απόψεις του Christopher Dawson συγκροτούνται με βάση κάποιες Θρησκείες, τότε μιλάμε ουσιαστικά για Σύγκρουση Θρησκειών.

Το ερώτημα όμως που τίθεται είναι : Η Σύγκρουση Θρησκειών είναι το πραγματικό «Aίτιο» ή αποτελούν μόνο την μεθοδικά προκατασκευασμένη «Aφορμή» προκειμένου κάποιοι ισχυρά δομημένοι πολιτισμοί να επιβληθούν, μέσω μιας πολεμικής σύγκρουσης, πάνω σε κάποιους άλλους αναδυόμενους, προκειμένου να μην τους επιτρέψουν να αναπτυχθούν και να τους αμφισβητήσουν;

Μας λένε ότι όποιο πρόβατο φεύγει από το μαντρί ίσως το φάει ο Λύκος

Ξέχασαν να μας πουν ότι «όλα τα πρόβατα του μαντριού τα σφάζει ο βοσκός το Πάσχα»

Το θέμα είναι το πώς τα πρόβατα θα μπορέσουν να «μαντρώσουν» τους λύκους και τους δήθεν «βοσκούς»…

Αυτό χρειάζεται «γνώση» και «μυαλό» που τα πρόβατα κάποτε πρέπει να αποκτήσουν …

«Ας μην στενοχωριόμαστε αν ακούμε λανθασμένες πληροφορίες

Είναι πραγματικά απολαυστικό να ακούς ψέματα ενώ ξέρεις την αλήθεια

Πολλοί φτιάχνουν ψέματα

Για να σωθούν από μια αλήθεια που δεν την αντέχουν»

Μάνος Δανέζης

Το επόμενο video αφιερώνεται σε όσους δεν γνωρίζουν ότι η φιλοσοφία του Δυτικού «Ορθολογισμού», δεν έχει καμμία σχέση με τον «Ορθό Λόγο» της Ελληνικής φιλοσοφίας τον οποίο όλοι αποδεχόμαστε.

(https://www.youtube.com/watch?v=QRho4GTKx5Y

Διάλεξη – Συζήτηση του Δρ. Μάνου Δανέζη, αστροφυσικού, με θέμα: “Ο ανορθολογισμός του Δυτικού Πολιτισμού” στο ΤΕΙ Δυτικής Ελλάδας στο Τμήμα: Διοίκησης Επιχειρήσεων, στο Μεσολόγγι, στο Αμφιθέατρο, την Παρασκευή 27 Μαΐου 2016»

Όταν ο ακραίος ανορθολογισμός του λεγόμενου «Ορθολογισμού» της καταρρέουσας δομής του Δυτικού Πολιτισμού μας καταπιέζει, η σκέψη του ανώτερου ανθρώπινου νού, όπως του Bertrand Rusell, μας δίνουν τους κανόνες αντίστασης

Επειδή οι καιροί «ου μενετοί» ας μου επιτραπεί να μεταφέρω ένα ελάχιστο κείμενο ενός email που μου έστειλε ένας φίλος.

Οι 10 κανόνες Λογικής που εναντιώνονται στον Ορθολογισμό του Δυτικού Πολιτισμού

Bertrand Rusell

1. Μην αισθάνεσαι απολύτως σίγουρος για τίποτα.

2. Μην νομίζεις ότι αξίζει να προχωρήσεις στην απόκρυψη αποδεικτικών στοιχείων, γιατί τα στοιχεία σίγουρα θα έρθουν στο φως.

3. Ποτέ μην προσπαθείς να αποθαρρύνεις τη σκέψη, γιατί είναι σίγουρο ότι θα το επιτύχεις.

4. Όταν σου εναντιωθούν, ακόμα και αν είναι η ίδια η οικογένεια σου, προσπάθησε να το ξεπεράσεις με επιχειρήματα και όχι με αυθεντία, γιατί μια νίκη που βασίστηκε στην αυθεντία δεν είναι πραγματική, είναι απατηλή.

5. Μην πιστεύεις τυφλά την αυθεντία (δικαιοδοσία / εξουσία / αρχή) των άλλων, γιατί πάντα μπορούν να βρεθούν αντίθετες αυθεντίες.

6. Μην χρησιμοποιείς εξουσία για να καταπιέζεις απόψεις που νομίζεις επιβλαβείς, γιατί αν το κάνεις, οι απόψεις αυτές θα καταπιέσουν εσένα.

7. Μην φοβάσαι να είσαι εκκεντρικός στην άποψη σου, γιατί κάθε «άποψη» που είναι τώρα αποδεκτή ήταν κάποτε εκκεντρική.

8. Βρες περισσότερη ευχαρίστηση στην ευφυή διαφωνία από ότι στην παθητική συμφωνία, γιατί, αν εκτιμάς την ευφυΐα όπως θα έπρεπε, αυτή συνεπάγεται βαθύτερη συμφωνία από ότι η δεύτερη.

9. Να είσαι σχολαστικά φιλαλήθης ακόμα και αν η αλήθεια δεν σε βολεύει, γιατί είναι πιο άβολο όταν προσπαθείς να την κρύψεις.

10. Μην αισθάνεσαι ζήλεια για την ευτυχία αυτών που ζουν σε παραδείσους ανόητων, γιατί μόνο ένας ανόητος θα νόμιζε ότι αυτό είναι ευτυχία.

Πάρα πολλές φορές στο παρελθόν, χρησιμοποιώντας επιστημονικά πειραματικά δεδομένα της Νευροφυσιολογίας και της Ειδικής Θεωρίας της Σχετικότητας, έχουμε δείξει το γεγονός ότι ο Άνθρωπος λειτουργεί ως ένας σταθερά εξελισσόμενος βιοϋπολογιστής τεραστίων δυνατοτήτων.

Η ερώτηση η οποία συνεχώς και ευλόγως τίθεται αφορά τις μελλοντικές δυνατότητες εξέλιξης του Ανθρώπινου βιοϋπολογιστή, καθώς και κάποιες ψυχοφθόρες σκέψεις και ερωτήσεις που θα του δημιουργούνται σε κάθε στάδιο εξέλιξής του.

Μια πρώτη άποψή μου, της οποίας συνεχίζω να ελέγχω την αλήθεια, παραθέτω στην συνέχεια αν και γνωρίζω ότι τα μεγάλα κείμενα δεν ενδείκνυνται αυτή την περίοδο των πολλαπλών βασάνων και του καλοκαιρινού καύσωνα των ημερών

Οι τρείς περίοδοι εξέλιξης του Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή

Δρ Μάνος Δανέζης Αστροφυσικός,

Η πρώτη περίοδος της συγκρότησης του Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή, αναφέρεται στον Πολιτισμό του Homo Sapiens. Μέχρι το τέλος αυτής της περιόδου και μετά την τεχνολογία των εξελιγμένων robots, ο Άνθρωπος αρχίζει να αντιλαμβάνεται σιγά –σιγά τις έννοιες του «Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή» και της «Τεχνητής Νοημοσύνης».

Το τέλος αυτής της περιόδου και η αρχή της επόμενης σηματοδοτείται από το πληθυσμιακό ξεπέρασμα ενός «κρίσιμου» αριθμού πολιτών οι οποίοι θα πρέπει να έχουμε αντιληφθεί ότι: «Η Υλική Πραγματικότητα» δεν αποτελεί παρά μια ψευδή εικόνα μιας άλλης, αθέατης για την ανθρώπινη φυσιολογία κατάστασης, η οποία σχηματοποιείται μέσω του Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή».

Συγχρόνως όμως με την επέκταση των γνώσεων αυτών θα πρέπει ο αναπτυχθής μέχρι εκείνη την περίοδο επιστημονικός πολιτισμός, να έχει επεκτείνει την «Πολιτισμική του Συνειδητότητα» έτσι ώστε να εξασφαλιστεί η «καλή» και «επωφελής» χρήση των τεχνολογικών επιτευγμάτων.

Αν δεν έχει επιτευχθεί αυτή η πολιτισμική αναβάθμιση οι κοινωνίες μπορεί να οδηγηθούν σε καταστροφικές καταστάσεις.

Ήδη οι κοινωνίες των ανθρώπων βρίσκονται σε αυτή την περίοδο χωρίς οι πολίτες να έχουν ενσωματώσει στον Βιοϋπολογιστή τους την γνώση της αλήθειας των τεχνολογικών επιτευγμάτων, ούτε να έχουν κατακτήσει την αναγκαία Πολιτισμική συνειδητότητα η οποία θα αποκλείσει την περίπτωση κακής χρήσης των όποιων τεχνολογιών από της κοινωνικές εξουσίες.

Την πρώτη αυτή περίοδο πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι η Υλική πραγματικότητα είναι η virtual reality ενός παιχνιδιού (game). Το δραματικό όμως κοινωνικό γεγονός το οποίο κατά κάποιο τρόπο τρομοκρατεί ένα μεγάλο μέρος των κοινωνιών είναι ότι, ταυτίζουν μονοσήμαντα την ανθρώπινη φύση με το matrix του βιντεοπαιχνιδιού, γεγονός το οποίο δημιουργεί μια λογική αναζήτησης και υπακοής σε έναν αόρατο χειριστή από την καλή ή την κακή διάθεση και τις ικανότητες του οποίου καθορίζεται η εξέλιξη της ζωής τους.

Η Δεύτερη περίοδος αρχίζει ακριβώς μετά την κατάκτηση του μεγάλου μέρους των ιδιοτήτων του «Homo Sapiens», από τις οποίες, δυστυχώς η ανθρωπότητα βρίσκεται πολύ μακριά.

Την περίοδο αυτή την ονομάσαμε «περίοδο του Homo Universalis» και χαρακτηρίζεται από την σταδιακή κατανόηση, από όλο και μεγαλύτερες ομάδες ανθρώπων ότι: «ο ανθρώπινος βιοϋπολογιστής δεν αποτελεί απλά ένα σύστημα σχηματισμού της ψευδαίσθησης του matrix της λεγόμενης Υλικής Πραγματικότητας, αλλά και ο απόλυτος Χειριστής της».

Μια επιδίωξη αυτής της περιόδου, καλή ή κακή, αναλόγως της χρήσης της, είναι η ανάπτυξη της σχέσης της «Τεχνητής Νοημοσύνης» και της Ρομποτικής, σε τέτοια επίπεδα ώστε κατασκευάζοντας εντελώς τεχνητές βιολογικές διατάξεις, θα μπορούμε να τις ενσωματώνουμε στον σημερινό ανθρώπινο βιοϋπολογιστή, τροποποιώντας δραματικά την βασική και κλασσική αντίληψη περί των γεγονότων τα οποία χαρακτηρίζουν ένα «βιολογικό σύστημα» αλλά και την έννοια «Άνθρωπος». Αναγκαία προϋπόθεση προκειμένου να πορευτούμε και να ολοκληρώσουμε επιτυχώς αυτόν τον μελλοντικό κύκλο εκπαίδευσης του Βιοϋπολογιστή μας είναι, η αντικατάσταση ενός μεγάλου όγκου πληροφοριών και δογμάτων μας, σε επιστημονικό, κοινωνικό και θεολογικό επίπεδο. Η ανανέωση αυτή του σκληρού δίσκου και του λογισμικού του Βιοϋπολογιστή μας θα οδηγήσει σε μια επέκταση της ήδη υπάρχουσας γήινης Συνειδητότητας του Homo Sapiens, σε μια συμπαντική Συνειδητότητα πολύ υψηλότερου Πολιτισμικού Επιπέδου.

Χωρίς αυτήν την τεράστια συνειδησιακή μεταλλαγή, η κακή χρήση των τεχνολογικών δυνατοτήτων αυτής της περιόδου, είναι πολύ πιθανόν να οδηγήσει σε έναν νέος καταστροφικό κύκλο.

Το περίεργο και επικίνδυνο της εποχής που διανύουμε είναι ότι οι κοινωνίες μας, ευρισκόμενες καταμεσής ενός τεχνολογικού Μεσαίωνα, μεταξύ πρώτης και δεύτερης περιόδου, βιώνουν μια σύγκρουση μεταξύ των «Παλαιών» συνηθειών και δογμάτων, της πρώτης περιόδου και των «Νέων» της δεύτερης. Η κατάσταση αυτή οδηγεί στην αίσθηση της κατάρρευσης του υφιστάμενου Δυτικού Πολιτισμικού Ρεύματος με όλες τις συνέπειες πού ήδη αναλυτικά έχουμε αναφέρει.

Την δεύτερη αυτή περίοδο αναγνωρίζουμε ότι είμαστε οι χειριστές αυτού του παιχνιδιού, και ως εκ τούτου μαθαίνουμε να το χειριζόμαστε.

Το θετικό αυτού του γεγονότος είναι ότι ο άνθρωπος ξεχωρίζει την υπόστασή του από εκείνη της ψευδαίσθησής των εικόνων του βιντεοπαιχνιδιού αλλά δημιουργούνται νέα θεμελιακά ερωτήματα: Ποιος είναι ο δημιουργός τόσο του βιντεοπαιχνιδιού αλλά και του χειριστή- εαυτού μας.

Η τρίτη περιόδου ανάπτυξης του Ανθρώπινου Βιοϋπολογιστή χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια κατανόησης ότι ο ίδιος ο «Άνθρωπος» αποτελεί, όχι μόνο τον χειριστή του δημιουργηθέντος matrix, αλλά ουσιαστικά και τον δημιουργό του «Λογισμικού» του Βιοϋπολογιστή του, ο οποίος και το δημιουργεί.

Κατά την Τρίτη περίοδο, αν φτάσουμε ποτέ σε αυτή, ίσως αποκτήσουμε την δυνατότητα να αντιληφθούμε ότι είμαστε εμείς και οι δημιουργεί αυτού του βιντεοπαιχνιδιού.

Η νέα αυτή αποκάλυψη όμως δημιουργεί νέες ερωτήσεις τεράστιας σημασίας. Αν «Εμείς» είμαστε οι Δημιουργοί και Χειριστές του Συμπαντικού game (παιχνιδιού), ποιος ή τι μας δημιούργησε και για ποιους λόγους;

Μακάριοι αυτοί οι οποίοι μπορούν να θέτουν όλες τις προηγούμενες ερωτήσεις από την πρώτη περίοδο ζωής του βιοϋπολογιστή τους, έστω χωρίς να έχουν την δυνατότητα να απαντήσουν σε αυτές με το μυαλό τους, αλλά μόνο με την πνευματική δύναμή της σιωπής τους.

Έχουν φτάσει στον προορισμό τους άσχετα με το αν μπορούν να αντιληφθούν τις φυσικές θεωρίες, τα μαθηματικά και την βαριά φιλοσοφία που συνήθως συνοδεύουν κάποιες απαντήσεις

Από το βιβλίο του Γεώργιου Κοντόπουλου, Ακαδημαϊκού. Ομότιμου καθηγητή Αστρονομίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, «Κοσμολογία. Η δομή και η εξέλιξη του Σύμπαντος» (1982):

 «Είναι δυνατόν να ξεχωρίσουμε απολύτως τη φυσική από τη μεταφυσική, τη Γνώση από τις Αξίες;

Τα βασικά ερωτήματα της φυσικής μπορεί κανείς να τα χαρακτηρίσει σαν μεταφυσικά. Η μεταφυσική ασχολείται με τη δομή και τα θεμέλια της φυσικής κατά τον ίδιο τρόπο που τα Μεταμαθηματικά εξετάζουν τη δομή και τα θεμέλια των Μαθηματικών. Επομένως, όταν θέτει κανείς τέτοιου είδους βασικά ερωτήματα δεν σημαίνει ότι κάνει Θεολογία».

Οι Μεγάλες Επιστημονικές Επαναστάσεις, μέσω της αναπτυχθείσας «Φυσικής Φιλοσοφίας» τους, ενσωμάτωσαν στην «Ανθρώπινη Κουλτούρα» την πίστη ότι κανένα πειραματικά αποδεικνυόμενο φαινόμενο δεν πηγάζει από «Παραφυσικά φαινόμενα» δηλαδή από «μη Φυσικά αίτια τα οποία δεν καλύπτοντας από κανένα επιστημονικό φυσικό νόμο, γνωστό ή ίσως άγνωστο ακόμα από την επιστήμη».

Στην περίπτωση που δεν είναι ακόμα γνωστά τα αίτια τα οποία δημιουργούν κάποιο φαινόμενο ή οι διατυπωμένες ερμηνείες για αυτά τα φαινόμενα δεν ικανοποιούσαν ακόμα πλήρως την επιστημονική κοινότητα, τα φαινόμενα ονομάζονταν «Μεταφυσικά».

Δηλαδή ως Μεταφυσικά (μετά την Φυσική) για την Επιστήμη θεωρούνται εκείνα τα παρατηρούμενα φυσικά φαινόμενα των οποίων η Επιστήμη δεν γνωρίζει ακόμα επαρκώς τα φυσικά αίτια που τα προκαλούν, αλλά θεωρεί ότι θα τα κατανοήσουν οι επόμενες γενεές, μέσω της Επιστημονικής έρευνας.

Δηλαδή τα «Μεταφυσικά» φαινόμενα δεν βρίσκονται έξω από την φυσική διαδικασία παραδομένα σε «υπερκόσμιες», «παραφυσικές» δυνάμεις. Απλά η Επιστήμη αναγνωρίζει ότι αν και είναι φυσικά φαινόμενα, δεν γνωρίζει ακόμα τους φυσικούς νόμους οι οποία τα διέπουν.

Ως παράδειγμα μπορούμε να αναφέρουμε την βαρύτητα.

Όλοι γνώριζαν πειραματικά ότι το μήλο πέφτει πάντα προς τα κάτω (προς τη Γη) όμως ακόμα δεν ήταν γνωστός ο νόμος της έλξης. Αυτό δεν σήμαινε ότι το φαινόμενο ήταν παραφυσικό αλλά μεταφυσικό.

Θα πρέπει ν αναφερθεί ότι πολλοί διάσημοι Φυσικοί στην προσπάθειά τους να βρουν μια ιδεολογική βάση προκειμένου να εξηγήσουν τα παράδοξα φαινόμενα τα οποία είχαν εντοπιστεί με βάση την Κβαντική Φυσική στράφηκαν σε μια ενδελεχή μελέτη της ανατολικής φιλοσοφίας.

Όπως αναφέρει ο Lucio Russo στο βιβλίο του «Προς τι η Κλασική Παιδεία»: «Ο Erwin Schrodinger (Έρβιν Σρέντινγκερ) ασχολήθηκε με τον Ινδουϊσμό, ο Wolfrang Pauli (Βόλφγκαν Πάουλι) αναζήτησε αντιστοιχίες για την αρχή της συμπληρωματικότητας και σε μυστικιστικές εμπειρίες. Ακόμα και ο δημιουργός της αρχής της συμπληρωματικότητας Niels Bohr (Νιλς Μπορ) είχε καταδείξει αναλογίες της δικής του αρχής με την αρχαία κινεζική και Ινδική σκέψη.

..Μισό αιώνα αργότερα, ένας ιδιοφυής Φυσικός, όπως ο Ritsard Feynman (Ρίτσαρντ Φάινμαν), στην εισαγωγή των εκλαϊκευτικών διαλέξεών του περί κβαντικής ηλεκτροδυναμικής ανέφερε:  Εύχομαι λοιπόν να δεχθείτε τη Φύση όπως ακριβώς είναι, παράλογη. Αυτή η συζήτηση περί παραλογισμού με διασκεδάζει επειδή την βρίσκω μαγευτική».

* Lucio Russo :«Προς τι η Κλασική Παιδεία», εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα 2019 σ.194-195

Δεν μπορώ να φανταστώ ότι θα μπορούσε κάποιος να διασύρει, με οποιονδήποτε τρόπο τους προηγούμενος διάσημους επιστήμονες, θεωρώντας ότι βρίσκονται έκτος επιστημονικής κοινότητας, επειδή αναζητούσαν σε περίεργα πεδία, όμορφες ιδέες προκειμένου να προσανατολίσουν τις επόμενες φυσικές πειραματικές αποδείξεις τους. Σήμερα όμως αυτό γίνεται σε πολλά επίπεδα και αποτελεί μια σημαντική ένδειξη της κατάρρευσης του πυλώνα της Επιστήμης και γενικότερα του πολιτισμού.