Διεκδικώ σημαίνει σέβομαι! Διεκδικώ σημαίνει τιμώ! Διεκδικώ σημαίνει δεν επιτρέπω να παραβιάζονται τα όριά μου (προσωπικά, οικογενειακά, εθνικά…) τα οποία σέβομαι και τιμώ. Το να διεκδικώ είναι η εγρήγορση της συνείδησής μου, η ανάγκη μου για αυτοπροστασία και αυτοσεβασμό, η πεποίθησή μου ότι οι αξίες μου είναι σημαντικές και η ελευθερία μου αδιαπραγμάτευτη.
Πώς φτάνω στο σημείο να διεκδικώ χωρίς ενοχές; Ακολουθώντας κάποια απλά βήματα.
Γνωρίζω τον εαυτό μου, τις απόψεις μου, τα πιστεύω μου. Αυτό σημαίνει ότι διαμορφώνω ένα προσωπικό πλαίσιο αναφοράς που με ορίζει και με προσδιορίζει. Όχι απαραίτητα ανελαστικό, σίγουρα όμως στέρεο για να αντέχει τους κραδασμούς των χιλιάδων επιρροών της σύγχρονης κοινωνίας.
Βάζω τα όριά μου, όπου και όποτε αυτό χρειάζεται. Μαθαίνω να λέω ΟΧΙ (και να αντέχω!). Γιατί αν δεν μπορώ να πω όχι, τότε οι άλλοι καταλαβαίνουν συνήθως αυτό που τους βολεύει… δηλαδή ΝΑΙ! Κι έτσι, σιγά-σιγά και χωρίς να το καταλάβω, η ζωή μου γεμίζει υποχρεώσεις που πρέπει εγώ να διεκπεραιώνω.
Εκφράζω τα θέλω μου χωρίς απαραίτητα κανείς να μου εγγυάται ότι επειδή εγώ θέλω κάτι θα γίνει κιόλας. Είναι ωραίο κανείς να διεκδικεί το καλύτερο για τον εαυτό του, αρκεί να το κάνει χωρίς να καταπιέζει τους άλλους!
Αναλαμβάνω τις ευθύνες των λόγων και των πράξεών μου διότι η ελευθερία θέλει αρετή αλλά θέλει και τόλμη…
Μαθαίνω να μη φοβάμαι μήπως “τσαλακωθεί” η εικόνα μου γιατί τότε κινδυνεύω να “μείνω μισός”.Ποτέ δεν πρόκειται να με αποδεχτούν όλοι. Ούτε πρόκειται ποτέ να τα έχω ΟΛΑ! Αυτά είναι ουτοπίες που μας παρασύρουν στο να διατηρούμε μια αυτοεικόνα “άφθαρτη”, “ατσαλάκωτη” και εν τέλει Απάνθρωπη, με την έννοια του μη-αληθινού, του μη-κανονικού
