Επιλεγμένες ιδέες οι οποίες περιέχονται αποσπασματικά στο βιβλίο του Rutger Bregman : «Ανθρωπότητα –Μια απροσδόκητα αισιόδοξη ιστορία». Εκδόσεις Κλειδάρυθμος, Αθήνα 2020 σελίδες 221-237, κεφάλαιο με τίτλο «πως η εξουσία διαφθείρει»
…Αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι με εξουσία ενεργούν κυριολεκτικά σαν να διακατέχονται από μια εγκεφαλική βλάβη στην οποία δίνεται από την ψυχιατρική ο όρος, «επίκτητη κοινωνικοπάθεια». Η πάθηση αυτή αποτελεί μια κληρονομική κοινωνική διαταραχή της προσωπικότητας η οποία διαγνώστηκε για πρώτη φορά από τους ψυχολόγους του 19 αιώνα και προκύπτει ύστερα από χτύπημα στο κεφάλι, που πλήττει καίριες περιοχές του εγκεφάλου μετατρέποντας τους καλλίτερους ανθρώπους σε αισχρούς Μακιαβελιστές..
…Αποδεικνύεται ότι οι άνθρωποι εξουσίας παρουσιάζουν τις ίδιες τάσεις. Όχι μόνο είναι πιο παρορμητικοί, εγωιστικοί, απερίσκεπτοι, αλαζόνες και αγενείς από ότι ο μέσος όρος των άλλων ανθρώπων, αλλά σχεδόν δεν τους ενδιαφέρει η «σκοπιά» από την οποία αντιλαμβάνονται τα γεγονότα οι συμπολίτες τους. Επίσης είναι πιο αναίσχυντοι, αδυνατώντας συχνά να εκδηλώσουν στο πρόσωπο τους την αντίδραση της ντροπής, δηλαδή το να κοκκινίζουν.
…Η εξουσία μοιάζει να δρα σαν αναισθητικό που σε κάνει αναίσθητο απέναντι στους άλλους. Είναι σαν να μην νιώθουν πλέον συνδεδεμένοι με τους άλλους συνανθρώπους τους. Σαν να έχουν αποσυνδεθεί.
…Αν είσαι ισχυρός, είναι πιθανόν να θεωρείς τους περισσότερους ανθρώπους, τεμπέληδες και αναξιόπιστους. Ότι χρειάζονται επίβλεψη και παρακολούθηση, να τους κουμαντάρουν και να τους ελέγχουν, να τους λογοκρίνουν και να τους λένε τι να κάνουν. Και επειδή η εξουσία σε κάνει να νιώθεις ανώτερους από τους άλλους, θα θεωρήσεις ότι όλο αυτόν τον έλεγχο πρέπει να τον εμπιστευτούν σε εσένα.
Με το που φτάνεις στην κορυφή, οτιδήποτε βρίσκεις παράλογο η ενοχλητικό μπορείς απλώς να το αγνοήσεις ,να του επιβάλεις κυρώσεις, να τον κλείσεις μέσα.
…Οι ισχυροί άνθρωποι δεν χρειάζεται να δικαιολογούν τις ενέργειές τους και επομένους έχουν τη δυνατότητα να μπορούν να φοράνε παρωπίδες.
…Το τραγικό όμως είναι πώς το να μην διαθέτεις εξουσία έχει το αντίθετο ακριβώς αποτέλεσμα. Η ψυχολογική έρευνα δείχνει οι άνθρωποι που αισθάνονται ανίσχυροι νιώθουν λιγότερο σίγουροι για τον εαυτό τους. Διστάζουν να εκφράσουν άποψη. Όταν βρεθούν σε ομάδα, υποβιβάζουν από μόνοι τους τον εαυτό τους και υποτιμούν την ίδια τους την ευφυΐα.
…Ατυχώς, πάντα βρίσκονται άνθρωποι ανίκανοι να νιώθουν ντροπή, είτε επειδή είναι εθισμένοι στο ναρκωτικό της εξουσίας, είτε ανήκουν σε μια μικρή μερίδα που γεννιέται με κοινωνικοπαθολογικά χαρακτηριστικά.
…Στη σύγχρονη Δημοκρατία μας, η αναισχυντία μπορεί να είναι επωφελής για κάποιους. Οι πολιτικοί που δεν τους εμποδίζει η ντροπή είναι ελεύθεροι να κάνουν πράγματα που άλλοι δεν θα τολμούσαν. Το θράσος όμως του αναίσχυντου ανταμείβεται από τις σύγχρονες «μετριοκρατίες» επειδή οι «ειδήσεις» προβάλλουν τη διαστροφή και το παράλογο.
…Σε αυτού του είδους τον κόσμο, στην κορυφή δεν φτάνουν οι πιο φιλικοί και ενσυναίσθητοι ηγέτες, αλλά το αντίθετο. Σε αυτόν τον κόσμο, επιβιώνουν οι αναίσχυντοι
