Σήμερα πλέον η πειραματική μελέτη και συσχέτιση των λειτουργιών του Ανθρώπινου εγκεφάλου με την έννοια της «κβαντικής πληροφορίας» είναι κάτι πάρα πολύ γνωστό. Προς επιβεβαίωση αυτού του γεγονότος θα αναφερθώ σε τρία πασίγνωστα παραδείγματα.
Ελπίζω να μην θεωρηθούν και οι επόμενοι διεθνούς κύρους επιστήμονες ως «μεταφυσικοί».
Για όσους θέλουν να μάθουν περισσότερα για το θέμα αυτό προτείνω τις επόμενες τρεις ηλεκτρονικές διευθύνσεις:
O Matthew P. A. Fisher* σε μια εργασία που δημοσιεύθηκε το 2015** υποστηρίζει ότι ο μόνος πιθανός φορέας (αποθήκευση) της κβαντικής πληροφορίας στον εγκέφαλο είναι το πυρηνικό σπιν των ιόντων του φώσφορου-31. Για να μπορεί να παίξει ρόλο η κβαντική πληροφορία στη λειτουργία του εγκεφάλου πρέπει να υπάρχουν τρόποι ώστε η κβαντική πληροφορία να αποθηκεύεται για μεγάλο χρονικό διάστημα και μεταφερόμενη να δημιουργείται κβαντική σύμπλεξη (η διεμπλοκή) η οποία να επηρεάζει την λειτουργία των εγκεφαλικών νευρώνων
Όμως και ο διάσημος πλέον Έλληνας επιστήμονας και ακαδημαϊκός κΔημήτρης Νανόπουλος είναι από τους πρώτους ο οποίος μελέτησε τη σχέση των λειτουργιών του εγκεφάλου και των κβαντικών φαινομένων. Στην περίληψη της εργασίας του : «Εγκεφαλικές λειτουργίες και Κβαντική Φυσική» αναφέρει: «Στο άρθρο αυτό δίνουµε µια περίληψη του μοντέλου εγκεφαλικής λειτουργίας που αναπτύξαµε, αναγνωρίζοντας τους κβαντοµηχανικούς μηχανισμούς οι οποίοι πιθανότατα παίζουν πρωταρχικό ρόλο στην λειτουργία του νευρώνα (Νανόπουλος κ.α. 1999)***
Τέλος θέλω να αναφερθώ στο πολύ γνωστό διεθνώς καθηγητή του Τμήματος Μαθηματικών του ΑΠΘ Δρ Ιωάννη Αντωνίου, ο οποίος εργάζεται στον τομέα της τεχνητής Νοημοσύνης****
Στην διάλεξη του «Η Συνείδηση υπό το φως της Κβαντικής Διεμπλοκής» αναφέρει: …Μια καινοτομία της Κβαντομηχανικής είναι ότι η σχέση Παρατήρησης και Πραγματικότητας αποκτά μια απρόσμενη διατύπωση. Οι ιδιότητες του Κόσμου δεν υπάρχουν και τις Μετράμε. Παρατηρώντας την Φύση και μελετώντας τα Φαινόμενα ορίζουμε το πλαίσιο αντίληψης της Πραγματικότητας, που διαρκώς διαμορφώνεται όσο αλλάζουν οι υποδοχείς μας. Δεν μπορούμε να μιλάμε για την Πραγματικότητα αυτή καθεαυτή. Μπορούμε όμως να μιλάμε για το πώς φαίνεται (προβάλλεται) η Πραγματικότητα εντός ενός δεδομένου Πλαισίου»*****.
