Πότε μια “Επιστημονική Επανάσταση” χαρακτηρίζεται ως “Μεγάλη”

Το μεγάλο Πολιτισμικό Πρόβλημα

Δρ Μάνος Δανέζης

Αστροφυσικός

«Μεγάλη Επιστημονική Επανάσταση» ονομάζουμε μια ριζική αναμόρφωση των επιστημονικών ιδεών με τρόπο ώστε, δεν προάγει μόνο την αποδεικτική επιστημονική γνώση, αλλά αναγκάζει σε ριζικό μετασχηματισμό της Κοινωνικές και Θεολογικές δομές.

Δηλαδή Επακόλουθο μιας «Μεγάλης Επιστημονικής Επανάστασης» αποτελεί η ριζική ανατροπή του επικρατούντος μέχρι εκείνη την στιγμή Πολιτισμικού Ρεύματος

Ως Παραδείγματα «Μεγάλων Επιστημονικών Επαναστάσεων» μπορούμε να αναφέρουμε: Την Προσωκρατική Περίοδο και την Επιστημονική Επανάσταση του 16^ου-17^ου αιώνα.

Πριν και τις δύο αυτές περιόδους ο πολιτισμός ήταν Θεοκρατικός. δηλαδή «Πολιτισμός ενός Πυλώνα». Η ριζική όμως αναμόρφωση των επιστημονικών ιδεών και πρακτικών επέδρασε πάνω στη δομή του πολιτισμικού ρεύματος μετατρέποντάς το σε ένα πολιτισμό «τριών πυλώνων».

Αυτό σημαίνει ότι, η ανατροπή των Επιστημονικών ιδεών όσον αφορά τις έννοιες της Ύλης του Χώρου και του Χρόνου, επιδρά ριζικά και καταλυτικά πάνω στη δομή και τον προσανατολισμό όλων των πυλώνων ενός πολιτισμού εφόσον οι έννοιες αυτές διαμορφώνουν πολλά στοιχεία των δογμάτων τους.

Η αναγκαιότητα ανάπτυξης μιας Φυσικής Φιλοσοφίας

Όμως με ποιόν «εργαλείο» η σύγχρονη Πειραματική ή Θεωρητική Επιστημονική Γνώση πάνω σε αυτές τις τρεις έννοιες μπορεί να γονιμοποιήσει το περιεχόμενο των πυλώνων της Κοινωνικής φιλοσοφίας και της Θεολογίας;

Αρχικά ας αναφερθούμε στο παράδειγμα της Μεγάλης Επιστημονικής  Επανάστασης του 16^ου-17^ου αιώνα.

Η Φυσική Γνώση αυτής της Μεγάλης Επιστημονικής Επανάστασης, δημιούργησε γρήγορα μια «Φυσική Φιλοσοφία» το περιεχόμενο της οποίας, στηριγμένο πάνω σε αυτή, γονιμοποίησε την Θεολογική και Κοινωνική Δογματική, με τρόπο που ξεπέρασαν τόσο την Μεσαιωνική Θεοκρατία όσο και τις φεουδαρχικές ή μοναρχικές πρακτικές.

Με τον τρόπο αυτό, η αναπτυχθείσα «Φυσική Φιλοσοφία» αποτέλεσε τη βάση του «Δυτικού Διαφωτισμού» ο οποίος δεν ανέπλασε μόνο την «Μηχανιστική» και «Υλοκεντρική» πλευρά των Δυτικών κοινωνιών αλλά

και την «Πνευματική».

Βασικό στοιχείο του Δυτικού Πολιτισμικού ρεύματος ήταν η «κατάργηση του πολιτισμού ενός πυλώνα και η αντικατάστασή του από έναν πολιτισμό τριών πυλώνων».

Οι διαφορές μεταξύ «Παραφυσικής» και «Μεταφυσικής»

Και οι δύο αναφερθείσες Μεγάλες Επιστημονικές Επαναστάσεις, μέσω της αναπτυχθείσας «Φυσικής Φιλοσοφίας» τους, ενσωμάτωσαν στην «Ανθρώπινη Κουλτούρα» την πίστη ότι κανένα πειραματικά αποδεικνυόμενο φαινόμενο δεν πηγάζει από «Παραφυσικά φαινόμενα» δηλαδή από «μη Φυσικά αίτια τα οποία δεν καλύπτοντας από κανένα επιστημονικό φυσικό νόμο, ακόμα κι αν η Επιστήμη εκείνης της περιόδου δεν μπορούσε να το εξηγήσει επαρκώς».

Στην δεύτερη αυτή περίπτωση, όταν οι διατυπωμένες ερμηνείες για αυτά τα φαινόμενα δεν ικανοποιούσαν ακόμα πλήρως την επιστημονική κοινότητα, τα φαινόμενα ονομάζονταν «Μεταφυσικά».

Ως Μεταφυσικά (μετά την Φυσική) για την Επιστήμη θεωρούνται εκείνα τα παρατηρούμενα φυσικά φαινόμενα των οποίων η Επιστήμη δεν γνωρίζει ακόμα επαρκώς τα φυσικά αίτια που τα προκαλούν, αλλά θα τα κατανοήσουν οι επόμενες γενεές, μέσω της Επιστημονικής έρευνας.

Δηλαδή τα «Μεταφυσικά» φαινόμενα δεν βρίσκονται έξω από την φυσική διαδικασία παραδομένα σε  «υπερκόσμιες», «παραφυσικές» δυνάμεις.

Φυσική Φιλοσοφία και Ανθρώπινες ανάγκες

Ένα δεύτερο και βασικό χαρακτηριστικό μιας «Φυσικής Φιλοσοφίας»  την οποία πρέπει υποχρεωτικά να συγκροτήσει μία «Επιστημονική Επανάσταση» προκειμένου να χαρακτηριστεί «Μεγάλη» και να δημιουργήσει έναν «Νέο Πολιτισμικό Ρεύμα», είναι η δυνατότητα να συνδέει τα νέα Επιστημονικά επιτεύγματα τόσο με τις «Υλικές» όσο και τις «Πνευματικές» και «Κοινωνικές» ανάγκες του «Ανθρώπου».

Ως παραδείγματα μπορούμε να αναφέρουμε την «Φυσική Φιλοσοφία των Προσωκρατικών» η οποία γέννησε σε κοινωνικό επίπεδο την Δημοκρατία  και κατήργησε την τότε Θεοκρατική δομή.

Ως δεύτερο παράδειγμα αναφέρουμε τον «Ευρωπαϊκό Διαφωτισμό» ο οποίος αποδόμησε την φεουδαρχία  και τον θεολογικό Μεσαίωνα.

Η Πολιτισμική εκτροπή

Σήμερα το μεγάλο πρόβλημα του Δυτικού Πολιτισμού στην πράξη, άσχετα με το τι αναφέρονται στα λόγια, είναι ότι οι διοικητικές δομές του, έχοντας παραχαράξει την Φυσική Φιλοσοφία η οποία ανεπτύχθη μετά την Μεγάλη Επιστημονική Επανάσταση του 16^ου -17^ου αιώνα, δημιούργησαν μια  «πολιτισμική εκτροπή» αναγορεύοντας ως πρωταρχικό και βασικό στόχο το χρήμα και το υλικό κέρδος.

Αποτέλεσμα αυτής της εκτροπής υπήρξε  η παραχάραξη της έννοιας και της σημαντικότητας μιας σειράς αξιών του Δυτικού Πολιτισμού, οι οποίες δημιουργούσαν την έννοια της ασφάλεια στις κοινωνίες των πολιτών.

Με τον τρόπο αυτό επιβλήθηκε στις κοινωνίες κάτι «σαν Δημοκρατία», κάτι «σαν Χριστιανισμός», «σαν Δικαιοσύνη», «σαν Ισότητα κλπ». Σε όλες τις αξίες η παραχάραξη πρόσθεσε ένα συνθετικό, το «σαν».

Την ιστορική περίοδο που διανύουμε, μετά την αγνόηση και την παραχάραξη των Πολιτισμικών αξιών, οι ανθρώπινες αδυναμίες, όπως, η πολιτισμική άγνοια, η μωροφιλοδοξία και ο ωφελιμισμός, οδηγούν τις διοικητικές δομές των τριών πολιτισμικών πυλώνων σε μια σειρά συγκρούσεων με στόχο την κυριαρχία κάποιας διοικητικής δομής πάνω σε όλες τις άλλες.

Με τον τρόπο αυτό ο στόχος είναι, όταν οι διοικητικές δομές ενός πυλώνα κυριαρχήσουν πάνω στις άλλες, των άλλων πυλώνων, να δημιουργήσουν ένα Πολιτισμικά Ρεύματα ενός πυλώνα, του δικού τους, με τα αντίστοιχα ωφελήματα των μελών των δικών τους διοικητικών δομών τους.

Μην ξεχνάμε ότι το επίτευγμα της Μεγάλη Επιστημονική Επανάσταση του 16^ου -17^ου αιώνα ήταν να μετατρέψει τον Μεσαιωνικό Πολιτισμό του ενός πυλώνα σε ένα πολιτισμικό ρεύμα 3^ων πυλώνων.

Αποτέλεσμα όλων των προηγουμένων  είναι αυτό που εύστοχα διατυπώνει ο δημοσιογράφος Μάκης Ανδρονόπουλος*…

…Νέοι μύθοι και θρησκείες κατασκευάζονται στα κοινωνικά δίκτυα και ένας νέος τεχνολογικός μυστικισμός αναδύεται, ενώ αυτοί που ελέγχουν τη νέα γνώση τρίβουν τα χέρια τους. Νέα ψέματα, νέοι φόβοι, νέοι τρόποι χειραγώγησης φτιάχνουν τον θαυμαστό καινούργιο κόσμο μας…

(https://slpress.gr/idees/h-nea-metafysikh-ergaleio-cheiragogisis-tou-plithous)

Για μια νέα σύγχρονη Φυσική Φιλοσοφία

Συμπέρασμα όλων των προηγουμένων είναι ότι είναι επιβεβλημένη η άμεση ανάπτυξη μιας Νέας Φυσικής Φιλοσοφίας, με όλα τα αναφερθέντα βασικά χαρακτηριστικά, στηριγμένη στα Νέα σύγχρονα Επιστημονικά και Τεχνολογικά επιτεύγματα.

Δεν πρέπει να επιτρέψουμε στα οποιαδήποτε οπισθοδρομικά διοικητικά ιερατεία της Επιστήμης, της Κοινωνίας ή της Θεολογίας, να οδηγήσουν το Νέο Πολιτισμικό Ρεύμα σε μια νέα πνευματική και κοινωνική χειραγώγηση.