(Από το βιβλίο της Γλύκας Μήτσιου: «Τα Κομπολόγια των Λαών – Η ενότητα της Λατρείας», Εκδόσεις Λιβάνη , Αθήνα 2008)
Αναλογίζομαι… μπορούμε να γράψουμε τη λέξη «τέλος» μετά την ολοκλήρωση κάποιου ταξιδιού μας; Μάλλον όχι, τα ταξίδια της γνώσης και του ονείρου δεν τελειώνουν, έχουν μονάχα στάσεις.
Σαν πεις ότι τελείωσες, ότι έφτασες, είναι σα να λες ότι πέθανες. Ακόμα και αν στέκεις ανήμπορος, σε κρατάει στη ζωή η ελπίδα ενός νέου ταξιδιού, μιας νέας περιπέτεια γνώσης και αυτογνωσίας.
