Είναι πολύ δύσκολο να προσδιορίσουμε τη νέα πολιτισμική επανάσταση, επειδή ακριβώς ζούμε μέσα της. Έτσι θα ένιωθε κάποιος που θα ζούσε στις εποχές των προηγούμενων βιομηχανικών επαναστάσεων. Θα έβλεπε να συντελούνται μεταβολές, αλλά θα αισθανόταν κάποια σύγχυση λόγω της πολυπλοκότητάς τους. Έτσι κι εμείς, έχουμε απλά την αίσθηση μιας σειράς άσχετών μεταξύ τους αλλαγών.
Ο κόσμος βρίσκεται παγιδευμένος, όχι μόνο σε μια οικονομική και πολιτική κρίση, αλλά και σε μια ιδεολογική κρίση.
Η κατάρρευση των ιδεολογιών μπορεί να ένα απαραίτητο στάδιο, ένα καθάρισμα του εδάφους για την προετοιμασία των νέων ιδεολογιών του μέλλοντος.
Στην πραγματικότητα οι περισσότεροι άνθρωποι, άσχετα με τα πολιτικά τους πιστεύω, βλέπουν το μέλλον σαν μια ευθύγραμμη προέκταση του παρόντος. Πιστεύω ότι θα εκπλαγούν. Έχουμε φτάσει στο τέλος μιας εποχής και στο σημείο αυτό, τα πάντα ανατρέπονται. Το ευθύγραμμο μέλλον σταματάει σε έναν τοίχο.
