Από το βιβλίο των Μάνου Δανέζη και Στράτου Θεοδοσίου, «Στράμαν, το παραμύθι τ’ Oυρανού», Εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα 1996
…Το δέσιμο της λογικής σου με ότι έχει σχέση με τη Γη μετριάζει την πίστη σου. Μπορεί να νιώθεις δεμένος σφιχτά με τη μητέρα γη, όμως δεν πρέπει να ξεχνάς ότι είσαι περαστικός από αυτήν. Ο Άνθρωπος είναι ένα χαμένο κομμάτι του Βασίλειου της Ενέργειας και του Χρόνου κι εκεί αργά η γρήγορα θα πρέπει να γυρίσει.
…Ζήσε και γνώρισε τα πάντα γύρω σου. Αναπαύσου στα φιλόξενα λιμάνια του κόσμου σου με την αίσθηση του ναυαγού ριζωμένη μέσα σου. Αγωνίσου και πόνεσε όσο θες μέσα στις ανθρώπινες τρικυμίες . Όλα γύρω σου, αγωνίες , πόνοι, θυσίες , δεν είναι παρά οι δοκιμασίες που θα σε οδηγήσουν στο τέρμα του δρόμου σου, που θα είναι η ταύτισή σου με την αιώνια ύπαρξη του άρχοντα της Ενέργειας και του χρόνου στους μακρινούς κόσμους του.
Περπάτα στον κόσμο σου και κλείσε βαθιά μέσα σου την αλήθεια που κατέχεις. Έξω και μέσα από το γήινο κέλυφός σου είσαι ένα παιδί της Ενέργειας και του Χρόνου.
